آنزیمها نوع خاصی از پروتئینها هستند که در موجودات زنده یافت می شوند، مقدار بسیار کمی از آنها با یک عملکرد گزینشی، به واکنشهای شیمیایی سرعت می بخشد. استفاده از آنها در محصولات شوینده در طول سالیان مزیتهای بسیاری را ثابت نموده است. آنزیمها موادی زیست تخریب پذیر هستند و پسماند بسیار کمی تولید می کنند و با استفاده از آنها می توان در مصرف انرژی، آب و مواد شیمیایی مخرب صرفه جویی نمود. اما نگرانی هایی در مورد ریسک ایجاد آلرژی و حساسیت آنزیمها وجود دارد. پس لازم است به این سوال پاسخ دهیم که آیا به راستی آنزیمها برای استفاده در محصولات شوینده بی خطر هستند، به ویژه محصولات شوینده ای که در تماس مستقیم با دست می باشند؟
اگر به بازارهای جهانی نگاه کنیم می بینیم که محصولات شوینده ی بسیاری در بازار عرضه می شوند که حاوی چندین نوع آنزیم هستند. اگر سالها پیش که مصرف آنزیم در شوینده ها به تازگی معرفی شده بود، تعداد و نوع آنزیمها در محصولات شوینده، نوعی ادعا برای جذب مشتری به حساب می آمد، امروزه باید در بخش مواد تشکیل دهنده ی نوشته شده روی برچسب محصولات به دقت نگاه کنیم تا نام آنزیم را بیابیم. بجای آن انواع ادعاهای ناشی از استفاده از آنزیم روی بسته بندی محصولات دیده می شود که شاید کمتر کسی بداند که آنزیمها نقش اصلی رسیدن به این ادعاها را بازی می کنند.ادعاهایی چون:
دوستدار محیط زیست، شستشوی ایده آل در دماهای پایین، مصرف آب و انرژی کمتر، محصول سبز عاری از مواد خطرناک، لکه بری ایده آل، ملایم و بی خطر، مهربان با پوست شما، غیر آلرژیک، غلیظ با راندمان بالا، حفظ رنگ، حفظ پارچه و …
شاید این تصور را داشته باشید که این محصولات بدون اینکه ریسکهای سلامتی آنزیم در آنها بررسی شده باشد، تولید می شوند. اما می توان به تعداد بسیاری تحقیق و مطالعه اشاره کرد که از سالها پیش بر روی ریسک سلامتی آنزیمها در محصولات شوینده انجام شده است و هیچ کدام هرگز خطری در رابطه با این مواد پروتئینی خارق العاده گزارش نکرده اند. همچنین بر اساس قانون اتحادیه اروپا تمامی مواد شیمیایی مورد مصرف در مواد غذایی، آرایشی و بهداشتی باید در REACH ثبت شوند و ثبت هر ماده ای پس از گذراندن مراحل بررسی دقیق جنبه های مختلف مصرف آن از جمله تاثیر بر روی انسان و محیط زیست انجام می شود. بنابراین اگر ماده ای در REACH ثبت شده باشد یعنی خطری برای مصرف کننده ندارد و آنزیمها در REACH ثبت شده اند.