امروزه مشتقات اصلاح شده نشاسته، کاربردهای گسترده ای در صنعت مواد غذایی یافته اند. انواع این فراورده ها از تیمارهای  فیزیکی، شیمیایی و آنزیمی نشاسته به دست می آیند.

مالتودکسترین پلیمری از ساکارید های فاقد طعم شیرین بوده که اکی والان دکستروز آن کمتر از 20 و شامل مخلوطی از ترکیبات با وزن مولکولی بین پلی ساکاریدها و الیگو ساکارید هاست که بصورت پودرهای سفید رنگ یا شربت های غلیظ در دسترس می باشد. ماده خام اصلی که بصورت گسترده ای در تولید مالتو دکسترین مورد استفاده قرار می گیرد، نشاسته ذرت است.

مالتو دکسترین در مقایسه با نشاسته خام، حلالیت بیشتری در آب داشته، نسیت به اکثر هیدروکلوئیدهای خوراکی، ارزانتر هستند و محلول آنها فاقد طعم و رنگ است. همچنین بعنوان یک افزودنی غذایی به دلیل ایجاد ژل، قوام، بافت، افزایش ویسکوزیته، کاهش دمای تبدیل فاز (transition temperature) افزایش مقاومت به دمای بالا، افزایش میزان ماده خشک، ممانعت از کریستالیزاسیون و کنترل دمای انجماد استفاده می شوند.

به عنوان پوشش دهنده سالاد، پر کننده، عامل ضد کلوخه، ناقل اکسیژن، نگه دارنده آب و در موارد ویژه به عنوان جایگزین چربی نیز کاربرد دارند.

امروزه روش هیدرولیز اسیدی برای تولید مالتو دکسترین کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و عموماً این روش در تولید شربت گلوکز به کار می رود. در فرایندهای پیوسته تولید فراورده های هیدرولیز شده نشاسته، روش هیدرولیز آنزیمی در مقایسه را روش اسیدی بسیار موثرتر ارزیابی شده است.

همچنین فراورده های تولید شده با روش آنزیمی بر اساس نوع آنزیم مصرفی و عملکرد اختصاصی آن ویژگی های مطلوبتری داشته و در حین فرایند تولید نیز مواد نامطلوب کمتری تولید می شوند. همچنین نیازی به مرحله حذف نمک های ناخواسته (حاصل از خنثی سازی اسید به روش هیدرولیز اسیدی) وجود ندارد. ضمن اینکه فرایند هیدرولیز آنزیمی در گستره وسیع تری از pH و در دماهای پایین تری نسبت به روش هیدرولیز اسیدی انجام می شود. به لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه تر بوده و راندمان بالاتری دارد. همچنین انرژی کمتری مصرف نموده و کنترل آن نیز ساده تر است.

از خانواده آنزیم آلفا آمیلاز در تولید مالتو دکسترین استفاده می شود.

همانطور که می دانید استفاده از آنزیم ها بعنوان یک راهکار همراستا با توسعه پایدار در حال رشد در میان صنایع مختلف است.